çok çok eskiden istediğim bir şeydi.. motor kullanmak.. hep yapılan kazalarla gözümü korkutmaya çalıştılar ama bendeki de keçi inadı... hep istedim hatta gün geçtikçe daha çok istedim...
bu sene hayatıma giren pek değerli sevgilim bana hayatımın hediyesini yaparak ajansın önüne VESPA LX 150 ile geldi... o an kalbim duracak sandım, mutluluktan ağlıyordum... vespa benim değildi, kiralıktı ama olsun düşünebiliyor musunuz koskoca 3 ay benim olacaktı??
bendeki heyecanı sormayın... ailem bilmiyordu o sıralar o da ayrı mevzu bahis...
neyse hayatımın 3 aylık bir dönemini vespa'mla geçirmeye başlamıştım... ajansa gidip geliyodum, eve gidiş gelişler.. trafiksiz hayat...
inanılmaz farklı bir his, bilen bilir... özgürlük hissettiriyor...
taa ki... bugüne kadarmış... bugün VESPA'MLA son günüm... ve bütün hafta sel, yağmur derken hiç kullanamadım...
gerisi önümüzdeki yaza umarım diyorum... ve bu 34 SKU 93 (scooter'ın sku'su oluşunu da ayrı seviyodum :) VESPA maceramı ona özel yazımı burada sonlandırıyorum...
sevgilim, bunu yaşattığın için tekrar teşekkürler sana da....
2 comments:
Zamanında Vespa'sından ayrılmak zorunda kalan biri olarak Vespa'dan ayrılmak ne demek çok iyi biliyorum. Seneye yaz beraber gezeriz yine :)
çok mystic konuştun :)
beni anlayan var yani...
gezelim umarım... alabilirsem tekrar..
Post a Comment