sevmediğim kelimeler...

Bakarız (olumsuz olanı) : hani kelimeler vardır veya yorumlar vardır kişiden kişiye değişir ya.. bu da öyle bir kelime! Biri söyleyince olumlu bir BAKARIZ oluyor, biri söyleyince olumsuz... mesela annem! Annemin ağzından bakarızı duyduysanız o iş olmayacak demektir, yatar! Ama babamdan duyduysanız kesin olmuştur, sevinirsiniz!
Yine de sevmiyorum, belki küçüklüğümden beri hep annemden duyduğum için.. “anneeee, eve gidince sokağa çıkabilir miyim?” – “bakarız kızım!” – bende direk ağlama modu çünkü çıkamıyorumm! Böyle yani.. ne zaman birinden bakarız kelimesini duysam irkilirim, ne tonda söylediğini algılamaya çalışırım, bu da beni mutsuz eder!

Belki : tampon kelime! Ara kelime, kurtarıcı sanılan ama kurtarmayan kelime... tamamsa tamamdır, değilse değildir ya evet ya hayır bu kadar kesindir! Neden net olamıyoruz ki?

Hayır : olumsuzluk! Sev-mi-yor-ummm!!!! – biliyorum belki ve hayır birbirlerine çok benziyorlar ama belki duyacağıma hayırı duymayı tercih ediyorum en azından net ve kesin biliyorsun ki hayır... :)

Keşke : keşke öyle yapmasaydım, keşke böyle olmasaydı, keşke o treni kaçırmasaydım bla bla blaa... oldu işte, şimdi napıcan ona bak! Niye bunu diyorsun ki? o zaman bir şeyi yapmadan evvel biraz daha düşün, keşke demeyiver!

Bu böyle olmaz : nasıl olur ya? Göster bakalım? Sen daha mı iyi biliyodun? O zaman bu zamana kadar nerdeydin? Bu olmaz, bu yapılmaz... kurallarla yaşayan binlerce insanla dolu etrafımız. Her şeyin, her zaman bal gibi, istersen olabildiğini / olabileceğini gösteren, gösterebilen herkesi seviyorum ben abicim!

Evet diyelim, olur diyelim, Ne yapsak? Nasıl yapsak? diyelim... ne güzel laflar onlar...